از جراحت زار دل چیده ست دامان ناله ام

می رسد یعنی ز کوی گل فروشان ناله ام

دیده دردآلودهٔ محرومی دیدار کیست

کز شکست اشک می جوشد ز مژگان ناله ام

همعنان درد دل عمریست از خود می روم

نسبتی دارد به آن سرو خرامان ناله ام

دید و وادیدم برون پردهٔ رنگ ست و بس

هر کجا باشم چه پیدا و چه پنهان ناله ام

با دو عالم اضطراب اظهار مطلب خامشی است

صد جرس دل دارم اما نیست امکان ناله ام

دوش کز بام ازل افتاد طشت کاف و نون

گر تأمل محرم معنی است من آن ناله ام

خندهٔ گل را نمک از شور بلبل بوده است

حسن او بی پرده شد تا گشت عریان ناله ام

درد عشقم قصهٔ من بشنو و خاموش باش

تا نهانم ، داغ ، چون گشتم نمایان ناله ام

از شکست شیشهٔ دل آنقدر غمگین نی ام

درد آن دارم که خواهد شد پریشان ناله ام

چون سپندم نیست خاکستر دلیل خامشی

سرمه گشتم تا ببیند چشم یاران ناله ام

راز دل چون موج پوشیدن ندارد ساز من

می درد در هر تپیدن صد گریبان ناله ام

بیدل از مشت غبار حسرت آلودم مپرس

یک بیابان خار خارم ، یک نیستان ناله ام